Encoding: Central European (Windows)
Kalendarium życia i twórczości
Brunona Schulza
1892
– 1902 – 1910 – 1911 – 1913 – 1914 – 1915 – 1917 – 1918 – 1920 – 1921 – 1922 – 1923 – 1924 – 1925 – 1926 – 1928 – 1929 – 1930 – 1931 – 1932 – 1933 – 1934 – 1935 – 1936 – 1937 – 1938 – 1939 – 1940 – 1941 – 1942
|
1936 Otrzymuje półroczny urlop płatny, który spędza głównie w Warszawie, utrzymując kontakty z narzeczoną i środowiskiem literackim. "Schulz Bruno, profesor,
otrzymał płatny urlop na czas od dnia 1. stycznia 1936. r. do dnia 30.
czerwca 1936. r. w celu umożliwienia mu pracy literackiej" 4
kwietnia, dekretem kuratorium Schulz otrzymuje tytuł profesora. Schulz
pisze do rodziców Józefiny Szelińskiej list o zamierzonym małżeństwie z ich
córką – przyjęty z życzliwością. Poznaje
dziennikarkę i miłośniczkę sztuki Romanę Halpern – adresatkę największego
zachowanego zbioru jego listów. 8
lutego Schulz występuje z Żydowskiej Gminy Wyznaniowej w Drohobyczu,
uzyskując status „bezwyznaniowca”, co otwiera drogę do małżeństwa z Józefiną.
Nie udaje mu się załatwić fikcyjnego zameldowania na Śląsku, potrzebnego do
ślubu z katoliczką. Wydawnictwo „Rój” publikuje przekład „Procesu” Kafki sygnowany nazwiskiem Schulza. On sam przygotowuje do druku tom „Sanatorium pod Klepsydrą”. 2 lipca Schulz składa podanie do Ministerstwa Oświecenia Publicznego o przeniesienie do pracy w Warszawie – załatwione odmownie. 24-27 sierpnia – wycieczka statkiem "Kościuszko" z Gdyni do Sztokholmu. [zob.: Jan
Ciechowicz, Bruno Schulz w teatrze. – w: Teatr pamięci Brunona Schulza / pod
red. Jana Ciechowicza i Haliny Kasjaniuk. – Gdynia, 1993] Listopad – próba zainteresowania „Sklepami...” wydawców austriackich, korespondencja z Mendelem Neugrschlem, zamieszkałym w Wiedniu. 30 listopada Schulz składa podanie do kuratorium o przeniesienie do pracy we Lwowie. Do realizacji zamysłu nie dochodzi. Schulz rozpoczyna dodatkowo pracę w szkole powszechnej im. Elizy Orzeszkowej w Drohobyczu. Początek stałej współpracy z „Wiadomościami Literackimi”: Schulz recenzuje nowości dla tygodnika. W prasie literackiej
ukazuje się szereg jego tekstów krytycznoliterackich, opowiadania: „O sobie”
(„Studio”, w tomie „Sanatorium pod Klepsydrą” zatytułowane „Samotność”),
„Ostatnia ucieczka ojca” i „Martwy sezon” (oba w „Wiadomościach
Literackich”), a także wymiana listów otwartych z Gombrowiczem na łamach
„Studia”. [zob. Bibliografię] Listy do Kazimierza Truchanowskiego,
Andrzeja Pleśniewicza, Tadeusza i Zofii Brezów, Romany Halpern, Mendla
Neugröschla, Arnolda Spaeta... Datowane rysunki: Scena na ulicy z dorożką oraz postaciami chasydów i
nagich kobiet Kataryniarz |
Romana Halpern, ok. 1935 |
